Vanochtend belde ik Leonard op om te vragen of hij zin had in koffie. Hij nam heel slaperig zijn telefoon op. "Kom maar hierheen", zei hij. Hij had wel last van een enorme ODOL, of ik daar een beetje mee overweg kon.
"Ik heb jarenlang in de zorg gewerkt", antwoordde ik. Hij lachte.
"Wat is het meervoud van ODOL eigenlijk?", vroeg ik.
"ODOL'en".
"Ik heb al vele ODOL'en mogen jodelen", reageerde ik ad rem.
Ik mocht komen.
Leonard heeft me het verschil uitgelegd tussen intelligent en intellectueel. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik er een stuk gelukkiger van ben geworden. Intelligent ben je wanneer je over bepaalde vaardigheden beschikt die je op het VWO of de universiteit nodig hebt, intellectueel is wanneer je bijvoorbeeld goed je talen spreekt en als je overal wel iets vanaf weet.
De conclusie die ik hieruit heb gehaald voor mezelf: Ik mag dan niet intelligent zijn, ik ben een intellectueel in wording. Er moet echter nog wat werk worden verricht. Dat ik geen analytisch of wiskundig denkvermogen heb, vind ik opeens niet meer zo heel erg. Daarbij vind ik intellectueel véél mooier klinken, veel interessanter.
Bijna ging ik met een euforisch, bevredigend gevoel naar buiten. Bijna.
Totdat Leonard me vertelde dat Minoes eraan kwam. Minoes is zijn vriendinnetje in spe. En nou weet ik dat ik heb gezegd dat onze relatie puur platonisch is, maar zo werkt dat toch niet helemaal meer als er een ander meisje in het spel komt. Ik weet niet wat voor een gezicht ik heb getrokken toen hij haar naam noemde, maar het zal geen egale kleur hebben gehad.
En nee, nog steeds wil ik geen relatie met hem, maar ik wil wel álle aandacht die ik nodig heb, alle kontkneepjes die hij me geeft omdat hij verliefd is op mijn derrière, en alle intellectuele gesprekken moet hij met mij voeren. Daar kan ik geen derden bij gebruiken.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten