dinsdag 11 december 2007

Geluksmomentje

Zojuist kreeg ik een sms'je van een semi-vriend:
"zit hier gewoon in mijn eentje in de trein te lachen toen ik net even moest denken aan jou daar op dat podium in de Graanbeurs. Zo komisch! Wat een avond. x"

Vervolgens belde hij me op, omdat hij zich waarschijnlijk geneerde voor het hardop lachen. Hij had écht de slappe lach. Het was heerlijk om te horen. Ik hou ervan als mensen om me moeten lachen, helemaal als het twee dagen na de aanleiding is. Zulke momenten koester ik.

Wilde ik even kwijt.

1 opmerking:

Anoniem zei

Ik lach ook sporadisch om je belevenissen.